terug van weggeweest....

nicol

21-09-2011 10:11

Helaas ben ik er weer, terug van weggeweest.

Het ging jaren redelijk met me, en nu zit ik weer midden in een behoorlijke depressie.

Nadat mijn vriend na 2 jaar een punt achter onze relatie zette, heeft me echt kapot gemaakt en sindsdien gaat het dan ook slecht met me.

Ik loop bij de psycholoog en de psychiater heeft mijn dosis verhoogd van mijn anti depressiva maar dat hielp ook niet.

Gister weer bij hem geweest en nu krijg ik er een nieuwe bij, genaamd Nortrilen.

Hopelijk gaat het straks beter, want dit trek ik niet lang meer.

Ben doodmoe, lusteloos, gevoelloos, snel geirriteerd en kan ook bijna niks meer opbrengen.

Ik heb echt het gevoel dat ik mezelf kwijt ben.

Ik ben een gevoelsmens en nu ik dat ook kwijt ben…..

Huilen lukt me ook niet, terwijl ik best verdrietig ben, ik ben boos maar ook daar kan ik niks mee, er komt gewoon niks uit.

Het huishouden gaat me ook steeds meer moeite kosten.

Vanaf maandag krijg ik een PIT verpleegkundige thuis, ik ben opgegeven voor een mindfulnes-straining en ga later nog een ik-versterkende therapie doen.

Ik ben nu zover dat ik gewoon nergens meer het nut van in zie….

Het is dat ik kids heb maar anders had ik me vrijwillig op laten nemen…….

spiegeltje

30-12-2011 01:08

Hoi Nicol,

Je verhaal is heel herkenbaar, ik voel me ook zo, niet dat je daar wat aan hebt maar gewoon bedoeld als: je bent niet alleen ermee… ik heb hondjes, als ik die niet had zou ik me ook laten opnemen.

Zo te lezen ben je wel heel goed bezig, doe je er alles aan, complimenten daarvoor, ik wou dat ik zo sterk was om die wegen te bewandelen, ik hoop van harte dat je veel zult hebben aan de therapie en training. Waar staat PIT voor trouwens? Die kende ik nog niet B)

Succes en geef niet op! Ik vind het super dapper van jou dat je je verhaal deelt, dat betekent dat je vechtlust hebt, wow, echt onwijs knap van jou, sterke vrouw, ik kan van jou leren! Bedankt dat je dit hebt gedeeld! (tu)