Welke persoonlijkheidsstoornis is op jou van toepassing????

  • clowntje

    Persoonlijkheidsstoornissen vallen onder psychische aandoeningen. (Aandoeningen waarvoor geen lichamelijke oorzaken kunnen worden vastgesteld.) Personen met een persoonlijkheidsstoornis, reageren “anders” op situaties dan wat men al normaal beschouwt. Aan de ene kan is dit natuurlijk tegenstrijdig. Wie bepaalt wat normaal gedrag is? Maar aan de andere kant is het misschien beter om te spreken van gedrag dat schadelijk is voor de persoon zelf en/of zijn omgeving.

    <>

    wordt gekenmerkt door een psychologische afhankelijkheid van andere mensen. Deze persoon heeft zeer veel behoefte aan bevestiging en/of goedkeuring. Daardoor doen ze enorm hun best om het anderen naar de zin te maken.

    Hun overmatig afhankelijk gedrag kan relaties moeilijk en/of instabiel maken. Als een ralatie wordt beëindigd, voelt de persoon zich vaak wanhopig en is hij/zij niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Ook hebben ze vaak een erg lage eigenwaarde en zijn vatbaar voor andere psychische aandoeningen zoals depressie en angststoornissen.

    Een persoon met een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis wordt vaak beschreven als een persoon die een overmatige behoefte heeft om verzorgd te worden. Wat kan leiden tot zelfonderwerping, overdreven aanhankelijk gedrag (zoals eerder vermeld) en verlatingsangst.

    Wanneer is er sprake van een Afhankelijke Persoonlijkheidsstoornis?

    De diagnose van een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis kan worden gesteld als er sprake is van vijf of meer van de volgende situaties:

    *Kan geen beslissingen nemen, zonder advies of geruststelling van anderen.

    *Anderen moeten de verantwoordelijkheid dragen voor de meeste dingen uit het leven van de persoon.

    *Kan niet aangeven dat hij/zij ergens mee (on)eens is. Dit is uit angst om verlaten te worden of uit angst voor het verlies van steun/waardering.

    *Heeft moeite om ergens aan te beginnen of dingen zelf te doen, door een gebrek aan zelfvertrouwen, twijfel een eigen inzicht/capaciteiten.

    *Doet veel moeite om steun/waardering van anderen te krijgen en wil hiervoor desnoods onplezierige taken op zich nemen.

    *Voelt zich niet op zijn gemak of hulpeloos als hij alleen is vanwege de angst niet voor zichzelf te kunnen zorgen.

    *Wanneer een oude relatie wordt beëindigd, wordt er zo snel mogelijk een nieuwe relatie gezocht als vervanging.

    *Heeft een onrealistische angst om voor zichzelf te moeten zorgen.

    <>

    (vanaf 15 jaar) is gekenmerkt door voortdurende antisociale of criminele gedragingen. De personen met deze stoornis kunnen zich niet aanpassen aan de sociale normen die aan het leven van een adolescent/volwassenen gesteld worden. Er bestaat een patroon van te weinig respect/achting voor anderen. Daarnaast schenden deze mensen vaak de rechten van anderen.

    Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis komen door hun impulsiviteit, snel in conflicten. Ze liegen vaak in hun voordeel en zijn niet bang, waardoor ze vaak de consequenties van hun handelingen niet inzien. Berouw/schuldgevoel komt bij deze mensen niet/nauwelijks voor.

    Wanneer is er sprake van een Antisociale Persoonlijkheidsstoornis?

    De diagnose van een antisociale persoonlijkheidsstoornis kan worden gesteld als er sprake is van drie of meer van de volgende situaties:

    *Roekeloos gedrag. De persoon maakt zich geen zorgen over de veiligheid van zichzelf of van anderen.

    *Oneerlijk gedrag. De persoon liegt/bedriegt voor eigen voordeel of plezier.

    *Impulsief en maakt geen plannen voor de toekomst.

    *Wordt gemakkelijk agressief en komt snel tot vechtpartijen.

    *Overtreedt gemakkelijk de wet.

    *Heeft de neiging gedrag goed te praten en laat geen spijt zien wanneer hij anderen heeft gekwetst/mishandeld/bestolen.

    <>

    Oorspronkelijk dacht men dat personen die een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) hadden, zich bevonden in het grensgebied van neurose (ineffectieve manier van omgaan met problemen) en psychose (toestand waarbij je het normale contact met de werkelijkheid kwijt bent). Omdat dit te vaag en veelomvattend is, is er een nieuwe term voor BPS: emotionele regulatiestoornis (ERS). Omdat deze term nog tamelijk onbekend is zal ik op deze site spreken over BPS.

    Een persoon met een BPS is vaak maipulatief, heeft een laag gevoel van eigenwaarde en sterke neiging tot extreme oordelen. Daarom is het in relaties vaak alles-of-niets (vaak eerst alles en daarna plotseling niets). Ook reageren ze vaak heftig op angst en woede. Het lage gevoel van eigen waarde en de extreme vorm van woede leidt soms tot zelfbeschadiging (automutilatie, bijvoorbeeld zichzelf bewust snijden, branden of op een andere manier verwonden) of suïcide pogingen. Ook heeft een persoon met een BPS de angst om verlaten te worden, ook als hiervan reëel geen sprake van is. Vaak zoeken ze geborgenheid in een groep mensen, maar kunnen zich daarin toch volkomen eenzaam voelen.

    Ze kunnen heel zwart-wit denken, ook over zichzelf. Waardoor dan indentiteitsproblemen kunnen ontstaan. Dit uit zich in snelle wisselingen in zelfbeeld, toekomstplannen, sexuele identiteit en typen vrienden. Impulsieviteit kan leiden tot gokken, eetproblemen, verslavingen, onveilige sex of roekeloos gedrag.

    De BPS kan samen gaan met: dissociatie, (af en toe even “weg” zijn. Dan zijn ze voor een bepaalde tijd niet meer in de realiteit. Wat de persoon zelf niet in de gaten heeft.) psychose of depressiviteit.

    Wanneer is er sprake van een BPS?

    De diagnose van een BPS kan worden gesteld als er sprake is van vijf of meer van de volgende situaties:

    *Pogingen om uit alle macht te voorkomen dat hij/zij in de steek gelaten wordt.

    *Onstabiele en intense relaties waarin de ander de ene keer geïdealiseerd en de andere keer als waardeloos beschouwd wordt.

    *Identiteitsstoornis. Het beeld dat de persoon van zichzelf heeft en de manier waarop hij/zij over zichzelf oordeelt is opvallend gestoord, vervormd of onevenwichtig.

    *Impulsief. Waar de persoon zelf schade aan ondervindt. (Roekeloos geld uitgeven, risico's nemen met sex, drugsmisbruik, *roekeloos autorijden en vreetbuien)

    *Suïcidaal of automutilerend gedrag.

    *Stemmingswisselingen. Vaak reageren ze te emotioneel.

    *Zich chronisch “leeg” voelen.

    *Woede uitbarstingen.

    *Hallucinaties of ernstige dissociatieve symptomen.

    <>

    DIS is een psychische aandoening waarbij iemand afwisselend twee (of meer) persoonlijkheidstoestanden kan aannemen. Deze persoonlijkheidstoestanden lijken elkaars verleden vaak niet te kennen. Ten minste twee van deze deelpersoonlijkheden nemen regelmatig het gedrag volledig over. Ook heeft de persoon “gaten in het geheugen” die niet door veergeetachtigheid te verklaren zijn.

    DIS kan ontstaan door het meemaken van traumatische dingen zoals, (sexueel) misbruik, mishandeling of emotionele verwaarlozing. Vaak wordt DIS gezien als een uiting van schizofrenie, maar dit is onjuist!

    Wanneer is er sprake van een DIS?

    De diagnose van een DIS kan worden gesteld als er sprake is van de volgende situaties:

    *De aanwezigheid van twee (of meer) duidelijk onderscheiden persoonlijkheden of persoonlijkheidsaspecten.

    *Minimaal twee van deze persoonlijkheden nemen regelmatig het gedrag van de persoon over.

    *Kan zich geen belangrijke persoonlijke informatie herinneren.

    *DIS is geen gevolg van directe lichamelijke effecten na het innemen van medicijnen of na een somstische aandoening (bijvoorbeeld complexe stuipen).

    *Overige kenmerken die kunnen optreden bij een DIS:

    *Geheugenverlies. De persoon is stukken uit het verleden kwijt en hij/zij kan de dingen die hij/zij net gedaan heeft soms niet meer herinneren.

    *Depersonalisatie. Het gevoel van een afstand naar zichzelf te kijken, dingen doen zonder daar een gevoel bij te hebben. Het contact met het lichaam lijkt verbroken.

    *Derealisatie. Geen contact hebben met de werkelijkheid. De persoon beleeft de dingen om zich heen, alsof deze niet echt gebeuren. Hij/zij kan zijn eigen omgeving niet meer herkennen.

    *Identiteitsstoornis. Het horen van stemmen van andere persoonlijkheden en de strijd tussen deze persoonlijkheden.

    *Identiteitswisselingen. Als de persoonlijkheid veranderd kan de persoon zich alleen dingen herinneren die “deze” persoonlijkheid heeft meegemaakt. De andere herinneringen zijn verdwenen of naar de achtergrond geschoven.

    *Suïcidale neigingen of automutilatie (zelfverwonding).

    *Extreme haatgevoelens.

    <>

    is er sprake van ongezonde zelfliefde, die zelfs kan overgaan in grootheidsfantasieën met een overdreven drang bewonderd te worden. Ook hebben zij vaak een gebrek aan inlevingsvermogen in anderen. Daarnaast bestaat er ook de inzichzelf gekeerde, gevoelige narcist. Deze persoon richt zich constant op anderen om kritiek ten koste van alles te voorkomen. In beide gevallen is het probleem dat ze niet kunnen omgaan met de zelfliefde en eigenwaarde. Het verschil is alleen dat ze er beiden heel anders mee omgaan.

    Personen met NPS kunnen in de eerste instantie overkomen als charmant en interessant. Wanneer relaties langer duren komt hun egocentrisme naar voren. Ze willen vaak een voorkeursbehandeling. Als dit niet gebeurt, voelen ze zich gekwetst/ondergewaardeerd en zijn hierdoor gevoelig voor depressieve verschijnselen. Aan de andere kant kan dit ook leiden tot woedeaanvallen.

    Wanneer is er sprake van een NPS?

    De diagnose van een NPS kan worden gesteld als er sprake is van vijf of meer van de volgende situaties:

    *Vindt zichzelf fantastisch en enorm belangrijk.

    *Ziet zichzelf als uniek en meent dat hij.zij alleen begrepen kan worden door even unieke of speciale mensen/instellingen.

    *Eist overdreven bewondering van de omgeving.

    *Is bereid anderen te gebruiken om zijn doel te bereiken.

    *Is vaak jaloers en denkt dat anderen dat zijn op hem/haar.

    *Gelooft dat hij/zij meer rechten heeft dan anderen. Hij/zij wil dat anderen zich aanpassen aan zijn (vaak onredelijke) verwachtingen van een voorkeursbehandeling.

    *Heeft een onderontwikkeld inlevingsvermogen. Hij/zij kan of wil geen rekening houden met de behoeften of opvattingen van anderen.

    *Gedraagt zich arrogant.

    <>

    houden van orde en regelmaat. Deze personen zijn zeer zuinig met geld, houden hun huis perfect op orde en willen alle taken zelf doen. Omdat ze bang zijn dat deze niet correct worden uitgevoerd. Ook willen ze alles zo goed mogelijk doen, hierdoor kunnen ze moeilijk beslissingen nemen.

    Daarnaast zijn ze trots op hun realiteitszin en rationele inslag. Ze spreken steeds in termen van “moeten” of “zou moeten”. Bijna alles wat ze doen is met grote inzet en perfectionisme. Vaak hebben ze een sterk kritische inslag, die samenhangt met angst voor afwijzing, straf of beschuldiging.

    Bij intieme relaties kan er ook de angst voor verlies van controle spelen. En kunnen ze moeilijk emoties uiten.

    Wanneer is er sprake van een OCPS?

    De diagnose van een OCPS kan worden gesteld als er sprake is van vier of meer van de volgende situaties:

    *Ze zijn altijd bezig met details, regels, lijsten, ordening, organisatie of schema's. Dit gaat zover dat het doel van deze *zorgvuldigheid uit het oog verloren wordt.

    *Perfectionistisch. Dit bemoeilijkt het afmaken van taken, omdat het bijna nooit aan alle eisen voldoet.

    *Is volledig bezig met zijn werk waardoor ontspannende bezigheden en vriendschappen worden uitgesloten.

    *Is overdreven gewetensvol, zorgvuldig en star als het gaat om moraliteit, ethiek en normen.

    *Kan geen versleten/waarloze voorwerpen weggooien, ook als deze geen gevoelswaarde hebben.

    *Kan niet samenwerken, tenzij diegene bereid is om op zijn/haar manier te werk te gaan.

    *Is gierig tegenover zichzelf en anderen. En ziet geld vooral als middel om toekomstige rampen het hoofd te bieden.

    *Is koppig en star.

    <>

    wordt gekenmerkt door geremdheid en het gevoel minderwaardig te zijn. Daarnaast is een persoon met OPS heel erg gevoelig voor kritiek of een negatief oordeel over hem/haar. Personen met deze aandoening beschouwen zichzelf als sociaal ondergeschikt of onaantrekkelijk. Ze willen wel sociale contacten leggen, maar vermijden dit omdat ze bang zijn voor afwijzing, vernedering of kwetsing.

    Vaak is er sprake van verlegenheid en lijken hun klachten op die van een sociale fobie. Ze schamen zich voor innerlijke/uiterlijke tekortkomingen, die in hun beleving sterk uitvergroot zijn en verborgen moeten blijven voor hun omgeving. Wanneer ze in het openbaar een compliment krijgen, kunnen zij opeens meer lef en initiatief tonen.

    Wanneer is er sprake van een OPS?

    De diagnose van een OPS kan worden gesteld als er sprake is van vier of meer van de volgende situaties:

    *Ze vermijden wekzaamheden waarbij veel persoonlijk contact optreedt. Dit is uit angst voor kritiek, afkeuring of afwijzing.

    *Vindt het niet prettig om met andere mensen om te gaan. Tenzij hij/zij er zeker van is dat deze hen aardig zullen vinden.

    *Gaan intieme relaties uit de weg, uit angst om vernederd/uitgelachen te worden.

    *Voelen zich in nieuwe relaties geremt, omdat ze vinden dat ze tekortschieten.

    *Denken dat ze tekortschieten in sociale vaardigheden, denken onaantrekkelijk te zijn en denken minder waard te zijn dan anderen.

    *Is bezig met de gedachte in sociale situaties bekritiseerd/afgewezen te worden.

    *Neemt geen persoonlijke risico's en wil niet betrokken raken bij nieuwe activiteiten omdat deze hem/haar in verlegenheid zouden kunnen brengen.

    <>

    hebben vaak een diepgaand wantrouwen en achterdocht ten opzichte van anderen waardoor ze vaak als kwaadaardig worden gezien. Ze zijn vaak angstig en zien overal dreiging.

    Contact met anderen verloopt proplematisch met veel conflicten. Daardoor zullen zij zich niet snel aan anderen binden. Ook zullen zij steun, bescherming en waardering van anderen afwijzen of met veel wantrouwen benaderen.

    Ze leven vaak alleen en zoeken oplossingen voor hun problemen liever zelf. Dit komt vooral doordat ze bang zijn voor manipulatie, onderwerping, zwakheid en verlies van hun zelfstandigheid. Naar anderen zullen ze haatdragend zijn als zij slagen. Het eigen falen wordt namelijk op anderen afgereageerd.

    Wanneer is er sprake van een Paranoïde Persoonlijkheidsstoornis?

    De diagnose van een paranoïde persoonlijkheidsstoornis kan worden gesteld als er sprake is van vier of meer van de volgende situaties:

    *Denkt onterecht dat anderen hem/haar buitensluiten, uitbuiten of bedriegen.

    *Heeft sterke, onterechte twijfels over de betrouwbaarheid van vrienden of kennissen.

    *Neemt niet snel iemand in vertrouwen vanwege de angst dat de informatie tegen hem/haar zal worden gebruikt.

    *Zoekt achter onschuldige opmerkingen/gebeurtenissen vernederingen en bedreigingen.

    *Is niet vergevingsgezind. Vergeeft geen vernederingen, aangedaan onrecht of kleineringen.

    *Ziet aanvallen op zichzelf die anderen niet opvallen. Hierop zal hij/zij snel reageren met woede of een tegenaanval.

    *Is achterdochtig als het gaat om de trouw van de echtgenoot/partner.

    <>

    Een persoon met een theatrale persoonlijkheidsstoornis is overdreven emotioneel en is altijd op zoek naar aandacht. Ze voelen zich pas op hun gemak en gewaardeerd als ze in het centrum van de belangstelling staan. Levendig en charmant proberen ze de aandacht te trekken. Als dat niet lukt proberen ze het met een dramatische actie (een scène maken of een verhaal verzinnen).

    Het gedrag dat deze personen hebben, is vaak sexueel getint. Ook lichamelijke aantrekkelijkheid is zeer belangrijk en hieraan wordt dan ook veel tijd en geld aan besteed. Als iemand echter ingaat op hun gedragingen, kunnen ze onzeker worden. Door kritiek over hun uiterlijk kunnen ze helemaal van streek raken.

    Daarnaast zijn ze snel afgeleid, hebben ze weinig aandacht voor feiten en details. Ze kunnen moeilijk leren van eigen ervaringen. En zullen zij vaak de neiging hebben om vriendschapsrelaties intiemer te maken dan ze in werkelijkheid zijn. Ook zijn ze snel enthousiast over nieuwe dingen, maar vinden het moeilijk het oude vast te houden.

    Wanneer is er sprake van een Theatrale Persoonlijkheidsstoornis?

    De diagnose van een theatrale persoonlijkheidsstoornis kan worden gesteld als er sprake is van vijf of meer van de volgende situaties:

    *De persoon voelt zich niet op zijn gemak wanneer hij/zij niet in het middelpunt van de belangstelling staat.

    *Communicatie met andere personen is vaak ongepast sexueel verleidelijk.

    *De persoon vertoont een snelle en oppervlakkige overgang van emoties.

    *De persoon gebruikt constant zijn/haar uiterlijk om aandacht te trekken.

    *De persoon heeft een oppervlakkig taalgebruik en heeft het niet over details.

    *De persoon overdrijft zijn/haar emoties.

    *Makkelijk beïnvloedbaar.

    *Relaties worden intiemer beschouwt dan ze in werkelijkheid zijn

  • Ellis

    Door boeken na te lezen en dat als wijsheid neer te zetten, ben je echt een clown, een ietwat trieste clown. (:P)

  • madelief1

    Hoi Ellis, deze persoon heeft de persoonlijkheidsstoornis clown, dat staat vast nog nergens beschreven!!!

    :)o

  • Anonieme bezoeker

    Hoi Clown

    Een heleboel informatie zeg. Welke persoonlijkheidsstoornis heb jij? Heb je die aan de hand van deze informatie zelf gesteld of door een deskundige?

    Zelf een diagnose stellen is onmogelijk daar is echt een professional voor nodig.

    Het is niet zo dat je alleen klachten hebt, als je een persoonlijkheidsstoornis hebt. Je kan ook heel goed klachten hebben en niet goed functioneren als je bijv. depressief bent…..

    Het blijft allemaal erg moeilijk en lastig.

    Bedankt voor je info!

    Groetjes

  • Marcel D.

    Ik ben zelf al sinds de jaren 80 depressief. Ik heb nog nooit te horen gekregen waar ik nu precies aan lijdt. Toen, in 2000 kwam ik voor het eerst in aanraking met de psychiatrie. Daar zeiden ze me dat ik een depressieve stoornis heb. Maar onlangs las ik een gedeelte van een rapport dat over mij ging, en daar werd in vermeld dat ik een persoonlijkheidsstoornis zou hebben. Nu weet ik dat er diverse soorten stoornissen zijn, maar nu lees ik op deze pagina dat datgene waar ik lijd wel eens OPS zou kunnen zijn, omdat ik daar toch wel de meeste herkenning bij hebt. Maar tijdens het doorlezen van deze pagina en naar de verschillende opsommingen van depressie lijkt het er op dat ik overal “wel een beetje”aan lijdt. Zelfs bij de seksverslaving zie ik herkenbare dingen zoals angst en verlating en minderwaardigheidsgevoelens. En ook bij de BPS. Wat mankeer ik nu eigenlijk? Mankeer ik wel iets? Nu weet ik het helemaal niet meer. Ik raak alleen maar verwarder van al die info, maar echt iets wijzer worden doe ik niet zo.

  • funny depresievo

    hoi Marcel

    Het klopt ieder kan wel iets hebben van een persoonlijkheidstoornis hebben, maar als je stoornis nu eens weg laat, en daar van uit gaat.

    Ik vind dat er tijdens een depressie geen persoonlijkheidsstoornis kan worden vast gesteld, omdat je dan jezelf niet bent.

  • Anonieme bezoeker

    Hoi

    Wat lijkt me dat erg als je al zolang depressief bent. Wat heeft het lang geduurd voordat je doorgestuurd bent naar de psychiater?

    Zelf een persoonlijkheidsstoornis vasstellen is niet mogelijk. Deskundigen hebben hier vaak al moeite mee. Helaas is men met het huidige systeem “verplicht” om een diagnose te stellen ivm de te rechtvaardigen en de te vergoeden behandeling.

    Ik kan me voorstellen dat je in verschillende persoonlijkheidsstoornissen je herkenning vindt..dit is bij veel mensen het geval.

    Een persoonlijkheidsstoornis wordt mede vastgesteld d.m.v de DSM IV een ingewikkeld systeeem. Lees maar eens bij wikipedia hoe dit werkt.

    Een diagnose is belangrijk ivm de behandeling. Ze hebben jou niet gediagnosticeeerd als iemand met een persoonlijkheidsstoornis maar met een depressie. Het kan best zijn dat er bepaalde kenmerken in je persoonlijkheid een depressie kunnen veroorzaken. Goede psychotherapie kan je hierbij helpen

    Welke vormen van therapie en medicatie heb je gehad?

    Groetjes

  • lasrusch94@hotmail.com

    DIS :S